دي اكسيدكربن يكي از مهمترين گازهاي گلخانه اي مي باشد. در جوامع مدرن امروزي توليد اين گاز به شدت افزايش يافته است و اين امر تاثيرات منفي بر وضعيت آب و هوايي زمين ايجاد كرده است. واكنش عكس گاز-آب يكي از فرايندهايي است كه مي تواند اين گاز را در جهت توليد مواد شيميايي سودمند بكار بگيرد. مهمترين مشكل در توسعه اين فرايند وجود كاتاليست هاي موثر مي باشد. در اين راستا اين اختراع كاتاليست موثر Ni-Mo/Al2O3 را براي اين فرايند معرفي مي كند. در اين اختراع بكارگيري دو جزء فلزي نيكل و موليبديم و ايجاد فاز NiMoO4 در ساختار كاتاليست Ni-Mo/Al2O3، موجب افزايش توزيع فلز نيكل و ايجاد بار مثبت جزئي در سطح كاتاليست شده است. اين عوامل منجر به بهبود فعاليت و انتخاب پذيري اين كاتاليست در عكس واكنش گاز-آب شده است. همچنين از آنجايي كه فاز NiMoO4، كاهش پذيري كمتري نسبت به اكسيد نيكل دارد، پس وجود اين فاز بعنوان جزء فعال، منجر به پايداري اين كاتاليست در واكنش عكس گاز-آب مي شود.

دي¬اكسيدكربن يكي از مهمترين گازهاي گلخانه¬اي مي¬باشد. در جوامع مدرن امروزي توليد اين گاز به شدت افزايش يافته است و اين امر تاثيرات منفي بر وضعيت آب و هوايي زمين ايجاد كرده است. واكنش عكس گاز-آب يكي از فرايندهايي است كه مي-تواند اين گاز را در جهت توليد مواد شيميايي سودمند بكار بگيرد. مهمترين مشكل در توسعه اين فرايند وجود كاتاليست¬هاي موثر مي¬باشد. در اين راستا اين اختراع كاتاليست موثر Fe-Mo/Al2O3 را براي اين فرايند معرفي مي¬كند. در اين اختراع بكارگيري دو جزء فلزي آهن و موليبدات و ايجاد فاز Fe2(MoO4)3 در ساختار كاتاليست، موجب افزايش توزيع فلز آهن و همچنين ايجاد بار مثبت جزئي در سطح كاتاليست شده است. اين عوامل منجر به بهبود فعاليت و انتخاب¬پذيري اين كاتاليست در عكس واكنش گاز-آب شده است. همچنين از آنجايي كه فاز Fe2(MoO4)3، كاهش¬پذيري كمي خود نشان داد، پس وجود اين فاز بعنوان جزء فعال، منجر به پايداري اين كاتاليست در واكنش عكس گاز-آب مي¬شود.

\\" طراحي و ساخت پايلوت آزمايشگاهي واكنش شيفت گاز-آب جهت بهبود شرايط انجام اين واكنش و توليد هيدروژن خالص \\" بخش ج : شيمي- متالوژي زير بخش : شيمي درحال حاضر واكنش تبديل گاز-آب يك واكنش گرمازا و تعادلي مي‌باشد كه در صنعت طي دو مرحله يكي در دماي بالا (HTS) و ديگري در دماي پايين(LTW) انجام مي‌شود. هدف از اين فرايند توليد و هيدروژن و كاهش غلظت مونوكسيد كربن در جريان خوراك ورودي به فرايند توليد آمونياك مي‌باشد. در اين اختراع با شكستن واكنش تبديل گاز-آب به دو نيم واكنش، محدوديت ترموديناميكي اين واكنش برطرف شده است. پس در اين فرايند طراحي شده با افزايش دما مي‌توان سرعت واكنش و ميزان درصد تبديل واكنش را افزايش داد. وارد كردن هيدروژن همراه مونوكسيدكربن در مرحله‌ي كاهش موجب برطرف كردن تشكيل كك روي كاتاليست شده‌است و از تشكيل اكسيدهاي كربن در مرحله اكسيداسيون جلوگيري مي‌كند. پس در مرحله اكسيداسيون هيدروژن فقط با بخار آب در تماس مي‌باشد و با بكارگيري يك سيكل سرماسازي مي‌توان بخار آب را جدا كرده و به هيدروژن با خلوص بالا دست يافت. از طرف ديگر تغيير شرايط كاركرد از انجام واكنش در دو مرحله به دو نيم‌واكنش موازي، موجب حذف هزينه‌ها و مشكلات عملياتي مربوط به مرحله‌ي دما پايين واكنش شده است.